COVID 1984

Vanaf vandaag, maandag 19 oktober 2020 is er in het kader van “de strijd tegen covid-19” een avondklok van kracht in heel België. Totdat er een avondklok werd ingesteld in Antwerpen deze zomer was het geleden van de Duitse bezetting tijdens de Tweede Wereldoorlog dat dit nog was voorgevallen. Naast de talloze andere vrijheidsbeperkende maatregelen is het vanaf nu verboden om tussen 12 u ’s nachts en 5 u ’s ochtends je woning te verlaten. En zelfs binnen in je eigen huis gelden er vanaf nu ook ‘afstandsregels’. Hier zal extra streng en met grotere regelmaat worden op toegezien door de politie. Met andere woorden, ieder van ons staat vanaf nu onder gedeeltelijk huisarrest. Wanneer je deze hallucinante maatregelen niet opvolgt loop je het risico verklikt te worden door een bespiedende buur en hangen er zware straffen boven je hoofd. Herinner ook dat de politie sinds april dit jaar de bevoegdheid heeft om bij je thuis binnen te vallen zonder huiszoekingsbevel. Kortom, België is op dit moment een politiestaat.

En dit terwijl 99 % van de bevolking gezond is en men weet dat enkel ouderen en mensen met onderliggende aandoeningen gevaar lopen voor de ernstige gevolgen van dit virus. De constante stroom aan alarmerende berichten in de mainstream media is bijgevolg overduidelijk op sensatie belust en voedt enkel de collectieve angstpsychose waar we ons nu al acht maanden in bevinden. Deze eenzijdige berichtgeving die vaak zonder de nodige context wordt gebracht is een trend die we trouwens over de hele wereld zien. Wereldwijd zijn er duizenden wetenschappers, psychologen, dokters en andere medische professionals die niet meedoen aan de bangmakerij en een veel nuchterdere kijk hebben op de situatie. Velen onder hun roepen ook op om de draconische maatregelen, die volgens hun meer kwaad doen dan goed, te stoppen. Jammer genoeg worden zij stelselmatig geweerd uit het debat of op andere manieren monddood gemaakt. Een van die manieren is het discrediteren van deze mensen en/of hun organisaties aan de hand van zogenaamde ‘fact-checkers’, waarvan is gebleken dat een groot aantal allesbehalve neutraal is. Bovendien zijn hun verklaringen vaak misleidend, ongefundeerd of bevestigen de bronnen waarnaar ze verwijzen de claims die zij als onwaar beschouwen. Iets wat advocate Carine Knapen recent nog heeft vastgesteld na een fact-check van een post van haar door het kersverse Factcheck.vlaanderen.

Nochtans is er een heleboel bewijsmateriaal die de verhaallijn dat we ons in een nooit geziene pandemie bevinden tegenspreekt. Zo zijn er heel wat vragen te stellen bij de validiteit van de PCR testen waarop het beleid van de meeste regeringen, waaronder ook de Belgische, is gebaseerd. Ook lijkt het erop dat ondanks dat er nauwelijks nog mensen sterven aan het virus – vandaar ook dat er uitsluitend nog over het verondersteld aantal besmettingen wordt bericht – er heel wat mensen die gestorven zijn met covid-19, maar niet aan covid-19, mee in de statistieken zijn opgenomen. En zelfs dan nog zijn er voldoende indicaties dat de impact van het virus op de volksgezondheid wel degelijk vergelijkbaar is met een gemiddelde griepepidemie. Tevens zijn er heel wat problemen bij het verwerken van de Belgische data volgens de directeur van Sciensano, Sophie Quoilin, waardoor we sowieso sceptisch dienen om te springen met wat ons door op die data gebaseerde bronnen wordt verteld. En laat ons vooral ook niet vergeten dat Zweden intussen groepsimmuniteit heeft bereikt en het virus overwonnen heeft zonder lockdown, laat staan een avondklok. En dat ook het Instituut voor Virologie van buurland Noorwegen, waar het virus ook onder controle is, heeft toegegeven dat ze “een gelijkaardig effect hadden kunnen bewerkstelligen zonder lockdown.”

De ontnuchterende conclusie is dat er van een pandemie al lang geen sprake meer is. Als er überhaupt ooit een pandemie is geweest, was die bij het begin van deze zomer voorbij. De doemscenario’s die nog dagelijks de wereld worden ingestuurd door het handjevol erkende experts en politici zijn compleet in strijd met de werkelijkheid. Om een voorbeeld te geven, in het Verenigd Koninkrijk stierven er tijdens de zomermaanden van dit jaar meer mensen aan griep dan aan covid-19.

Desondanks blijven diezelfde politici en hun adviseurs een extreme koers aanhouden, wetende dat de economische en sociale gevolgen dramatisch zullen zijn. Het is algemeen bekend dat de gewone man en de middenstand, met de horeca op kop, amper nog het hoofd boven water kunnen houden. Voor technologiegiganten en miljardairs zijn het daarentegen gouden tijden. Zij zagen hun winsten de hoogte in schieten en bouwden hun monopolies verder uit, met Amazon ceo Jeff Bezos op kop. En wat met onze menselijkheid? Het beperken van sociaal contact in al zijn varianten is een spirituele ‘killer’ die op lange termijn veel meer schade zal veroorzaken dan het virus. Onze ouderen, zeker in de woonzorgcentra, kwijnen weg van eenzaamheid en ook onder de rest van de bevolking kampen we met een toename op het vlak van depressies en huiselijk geweld. Waarom wordt hier geen rekening mee gehouden?

Het antwoord is simpel. Omdat dit helemaal niets (meer) met een virus te maken heeft, maar alles met controle. Ik begrijp dat deze vaststelling voor velen onder ons moeilijk is om te aanvaarden. We zijn immers allemaal van jongs af aan geconditioneerd om de beslissingen van zogezegde autoriteiten zomaar te accepteren. Daarnaast zorgt de goedheid van de gemiddelde mens ervoor dat hij automatisch aanneemt dat regeringsleiders en andere invloedrijke figuren in ons leven ook steeds het beste met ons voor hebben. Een kort overzicht van de menselijke geschiedenis leert ons echter dat dit zelden het geval is. Er is geen reden om te denken dat het nu anders zou zijn.

Lieve mensen, realiseer alsjeblieft wat hier aan het gebeuren is. Dit is een internationale machtsgreep verpakt als een pandemie. Al acht maanden lang worden onze vrijheden systematisch de vuilbak in gekieperd. De overdraagbaarheid van het virus wordt gebruikt als excuus om alle aspecten van het leven waar mensen samen komen en zich verenigen aan banden te leggen. Alle meningen die afwijken van de officiële verhaallijn, hoe legitiem ook, worden afgedaan als gevaarlijk of gek, of op andere manieren geneutraliseerd. Tegelijkertijd worden we nog maar eens onderling verdeeld door voor –en tegenstanders van de maatregelen tegen mekaar op te zetten. Ik hoop dat de meesten onder ons nog in staat zijn om in te zien dat dit de formule is waarmee dictaturen worden geïnstalleerd.

Het mag dan ook niet verbazen dat ons van in het begin werd duidelijk gemaakt dat deze manier van leven, het zogezegde ‘Nieuwe Normaal’, de norm zal worden in onze maatschappijen. Stapsgewijs worden we gewoon gemaakt aan een wereld waarin onze bewegingsvrijheid tot een minimum is beperkt en ons hele leven, tot in de kleinste details, ten allen tijde wordt gecontroleerd. Daarom ook dat er alles wordt aan gedaan om deze situatie zo lang mogelijk in stand te houden. De ‘barometer’ die nu in vele landen wordt voorbereid is het Trojaanse paard om dit te realiseren. Hierdoor zal de dreiging van covid-19 immers altijd aanwezig zijn, ook al staat de indicator op groen. Zij die nog denken dat eens deze ‘crisis’ voorbij is, het leven terug zijn gewone gangetje zal gaan, raad ik aan ‘The Great Reset’ te lezen van Klaus Schwab. In dat boek legt de directeur van het World Economic Forum onomwonden uit hoe “sociale en fysieke afstandsmaatregelen waarschijnlijk zullen blijven bestaan” en hoe de financiële elite deze crisis ziet als een opportuniteit om onze maatschappijen en economieën om te vormen naar hun wensen:

“In one form or another, social- and physical-distancing measures are likely to persist after the pandemic itself subsides, justifying the decision in many companies from different industries to accelerate automation. After a while, the enduring concerns about technological unemployment will recede as societies emphasize the need to restructure the workplace in a way that minimizes close human contact. Indeed, automation technologies are particularly well suited to a world in which human beings can’t get too close to each other or are willing to reduce their interactions. Our lingering and possibly lasting fear of being infected with a virus (COVID-19 or another) will thus speed the relentless march of automation, particularly in the fields most susceptible to automation…

It is incumbent upon us to take the bull by the horns. The pandemic gives us this chance: it “represents a rare but narrow window of opportunity to reflect, reimagine and reset our world”.

― Klaus Schwab and Thierry Malleret, COVID-19: The Great Reset

Ik wou dat ik positiever kon zijn maar de huidige situatie laat dat jammer genoeg niet toe. Dit is een kritiek moment in de geschiedenis waar we later zullen op terugkijken en stilstaan bij de rol die we hebben gespeeld. Wat voor een wereld willen we creëren voor de volgende generaties? Gaan we echt ons hele leven blijven rondlopen met die smerige, nutteloze mondmaskers? Gaan we voor eeuwig in angst blijven leven voor onze medemens, mekaar de hand niet meer geven en weglopen als iemand te dicht in de buurt komt. Gaan onze sociale contacten enkel nog bestaan uit vluchtige, gecontroleerde momenten, geïsoleerd in bubbels van 4 en afgescheiden door plexi-glas? Of gaan we proberen om op een redelijke en menselijke manier trachten om te gaan met dit virus, net zoals met alle andere risico’s die het leven met zich meebrengt. Ik kies alvast voor het laatste.

Godspeed

Parallel Heimat